پروژه شکل دهی ورق های فلزی به روش هیدروفرمینگ

هدف از این پروژه تاثیرات فشار سیال در جهت قابلیت شکل پذیری و کاهش گسیختگی ها می باشد.

1. افزایش عمق کشش قبل ار شکست ورق
2. زدودن گسیختگی های چین خورده
3. محاسبه یک فشار بهینه سیال جهت ضربه پانچ برای فرم دهی

شکل دادن ورق فلز فرآیندی است که امروزه کاربرد فراوانی در صنایع مختلف دارد یکی از روش های شکل دهی ورق، روش هیدروفرمینگ یا روش شکل دهی به کمک فشار سیال است. در فرایند هیدروفرمینگ مسیرهای فشار متفاوتی می توان انتخاب کرد به صورتی که یک مسیر فشار بالا باعث شکست دیواره قطعه کار و یک مسیر فشار پایین باعث کمانش یا چروکیدگی انحنای فلانج می شود. چالشی که در طول پروسه ما با آن روبرو هستیم به سه دسته تقسیم می شود.

• مواد انتخابی
• شکل هندسی
• فشار سیال

یکی از موانع اصلی مربوط به بالانس بین فشار سیال و قابلیت کشش یا تورق مواد انتخاب شده در پروسه می باشد. (فشار سیال باید به قدر کافی جهت کشش و خم نمودن قطعه کار توسط سمبه بالا باشد) با وجود این مواد نیازمند این هستند تا به قدر کافی نرم باشند تا بدون پارگی شکل بگیرند.

دومین چالش مربوط به شکل هندسی ویژه قطعات و ارتباط با ابزار فرم دهی می باشد. تاثیرات هندسی و کشش عمیق فلز به داخل حفره قالب سبب می شود بخشی از ورق در طول پروسه فرم دهی حمایت نشود. تشکیل فشارهای حلقوی متراکم در شکل گیری های اشتباه فلز ورق سبب چین خوردگی دنباله دار و حتی پارگی می گردد. این روش گسیختگی ها به خصوص در صنایع هوایی و خودرو بحرانی تر نمود می یابد.

چالش سوم ارتباط بین فشار سیال و ضربه سنبه در طول پروسه است، فشار بالا سبب می شود مواد به فرم شعاع انحناء سنبه خم شوند یعنی خیلی سریع تر از قابلیت شکل پذیری، که این منجر به گسیختگی نابه هنگام ورق می گردد و اگر فشار سیال پایین باشد چین خوردگی خواهیم داشت. بنابراین نیازمند یک محدوده فشار سیال در حد بالا و پایین خواهیم بود. جهت تعیین مقدار بهینه فشار سیال و نهایتا ضربه سنبه پیدا کردن محدوده گسیختگی و چین خوردگی نهایی هستیم. روش تحلیل در این پروژه  بدین صورت است که با استفاده از معادلات ناپایداری شکست و چروک شدن حد ماکزیمم و مینیمم فشار سیال محاسبه می گردد، سپس با استفاده از برنامه های کامپیوتری اثر پارامترهای مختلف روی پروسه هیدروفرمینگ و نیز روش یافتن ماکزیمم نسبت کشش بررسی می شود و نهایتا مقایسه ای بین کشش عمیق به روش هیدروفرمینگ و روش متداول صورت می گیرد. تدوین این پروژه  براساس نیازی بود که در صنایع هواپیماسازی ایران احساس می شد به این صورت که بر مبنای آن اپراتور بتواند بر اساس مشخصات هندسی و جنس ورق محدوده کاری فشار مجاز فرایند هیدروفرمینگ در کشش عمیق را تشخیص دهد.

پروژه  مورد نظر مشتمل بر هشت (8) فصل، 109 صفحه، تایپ شده، به همراه تعدادی تصاویر، دیاگرام، روابط ریاضی و فرمول ها، با فرمت word جهت دانلود قرار داده شده تا به راحتی کاربر بتواند آن را به میل خود در صورت نیاز ویرایش نماید و فصل بندی پروژه  به ترتیب زیر می باشد:

• فصل اول: اهداف پروژه، اهمیت موضوع پروژه، سابقه کارهای انجام شده و شرح سرفصل ها پرداخته شده است.
• فصل دوم: کشش عمیق به روش متداول بررسی شده است.
• فصل سوم: موقعیت های ناپایداری شکست، چروک شدن در روش کشش عمیق متداول بررسی شده است.
• فصل چهارم: پروسه هیدروفرمینگ به طور کامل شرح داده شده است.
• فصل پنجم: حالت های ناپایداری شکست و چروک شدن و محدوده مجاز فشار سیال تحلیل می شود.
• فصل ششم: با استفاده از معادلات فصل پنجم و برنامه های کامپیوتری نوشته شده، تاثیر پارامترهای مختلف روی پروسه هیدروفرمینگ بررسی می شود و مقایسه ای بین کشش عمیق به روش هیدروفرمینگ و روش متداول صورت می گیرد.
• فصل هفتم: به بررسی فرآیند Tube Hydrotorming پرداخته می شود.
• فصل هشتم: ضمایم قرار گرفته است.

جهت دانلود پروژه شکل دهی ورق های فلزی به روش هیدروفرمینگ برلینک زیر کلیک نمایید:

 پروژه شکل دهی ورق های فلزی به روش هیدروفرمینگ